Goethe & Hafis Verlag

از سری مجموعه ی سنت های عقلانی ایرانی - منطق و فلسفه منتشر شد:
عمر بن سهلان ساوی سه رسالۀ منطقی و فلسفی
با مقدمه و تصحیح وتحقیق غلامرضا داد خواه و مجمد زنجانی اصل
196 صفحه به زبان فارسی، عربی و انگلیسی منتشر شد
نشر گوته و حافظ، بن،2013
قیمت:29,90 یورو
قابل تهیه از:تمامی کتابفروشی ها درکشور آلمان / مراکز پخش سراسری آمازون/ سایت اینرنتی نشرگوته وحافظ www.goethehafis-verlag.de
وسایت کتابفروشی گوته وحافظ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

عمر بن سهلان ساوی (م بعد از 537/1143م)، فیلسوف و منطقدان کمتر شناخته شده ایرانی در سده ششم هجری/ دوازدهم میلادی است. از او به عنوان  «منطقدان ایرانی غیر ارسطوئی» یاد شده است. آثار ساوی که طیفی از کتابهای بزرگ منطقی تا رساله های کوتاه منطقی و فلسفی به زبانهای فارسی و عربی را دربرمیگیرند، از حضور گفتمان نظام مند و تحلیلی در ایران به اندک زمانی پس از یورشهای خِردستیزانه غزالی و همگنانش خبر میدهند. این آثار بر آموزه های متفکّرانی مانند شیخ اشراق شهاب الدین یحیی سهروردی، فخرالدین رازی، نصیرالدین طوسی، شمس الدین محمّد شهرزوری و حتّی ملاصدرای شیرازی تأثیر گذاشته اند؛ و در روشنان آنها، نه تنها از چالشهای منطقی و فلسفیِ سده ششم هجری بر سر میراث ابن سینا تصویر روشنتری خواهیم داشت، بلکه چگونگیِ گذارِ توجّه فیلسوفان بعد از او از کتاب شفاء به کتاب اشارات و تنبیهات را تفسیر تازه ای میتوانیم نمود. دفتر پیش رو، سه عنوان از رساله های منطقی و فلسفی ساوی با این عناوین را دربردارد: فی تحقیق نقیض الوجود، التّوطئة فی المعجزات والکرامات، نهج التّقدیس.

 

The present work contains three logical and philosophical treatises of ʿUmar b. Sahlān Sāwī (d. after 537/1143): Fī Taḥqīq naqīż al-wujūd (Concerning the Contradictory of Existential Proposition), al-Tawṭiʾat fi al-muʿjizāt wa al-kirāmāt (An Introductory Statement on Miracles and Divine Graces) and Nahj al-taqdīs (the Way of Divinity). Ibn Sahlān Sāwī is a little-known Iranian philosopher and non-Aristotelian logician of the six century A.H. His works, written both in Persian and Arabic, represent the vibrant intellectual activity in Iran after the severe attacks of Muḥammad Ghazālī (d. 505/1111) and his successors against philosophy. Sāwī’s writings throw light on the challenges concerning Ibn Sīnā’s views, and the question of how the attention of the philosophers in the Islamic world turned gradually from al-Shifāʾ to al-Ishārāt wa al-tanbīhāt in the six century A.H. Sāwī’s logical and philosophical doctrines had effect on outstanding figures like Shihāb al-Dīn Yaḥyā Suhrawardī (d. 587/1191), Fakhr al-Dīn Rāzī (d. 606/1209), Naṣīr al-Dīn Ṭūsī (d. 672/1274), Shams al-Dīn Muḥammad Shahrazūrī (d. after 686/1287) and Mullā Ṣadrā (d. 1050/1640).